فقه حکومتی و مسئولیت فرد در تحقق شریعت

فقه حکومتی معتقد به توانمندی فقه اسلامی در اداره جامعه است و تنها راه تحقق شریعت در حوزه فردی و اجتماعی را تأسیس حکومت اسلامی می داند. این رویکرد در صدد است صورت بندی جدیدی از مناسبات فرد و دولت ارائه نماید. در چارچوب فقه حکومتی، بین فرد و دولت یک رابطه تعاملی در چگونگی اجرای شریعت  برقرار می باشد؛ یعنی فرد، دولت ساز و دولت زمینه ساز اجرای شریعت است، به گونه ای که فرد در قبال شریعت مسئول است، اما باتوجه به ماهیت احکام شرعی، با تأسیس دولت، این مهم به نحو کامل تری انجام می شود. بنابراین فرد و دولت هردو در اجرای شریعت مسئول اند. این مقاله بخشی از این مسئله را مورد کاوش قرارمی دهد و تنها ناظر به مسئولیت های فرد در تحقق شریعت است و تلاش می کند تا با تنقیح برخی از مسئولیت های فرد در اجرای شریعت،  این مهم را در چارچوب فقه حکومتی و با تکیه بر اجتهادات امام خمینی تحلیل نماید.